Onrust en onzekerheid door vertrekkers Red Bull

Door veel vertrekkers kan een organisatie een duiventil worden, wat zorgt voor zowel interne als externe onrust. Bovendien is het altijd de vraag wie er voor hen in de plaats komt; zijn zij net zo kundig als de mensen die weggaan? En hoe snel duurt het voordat ze volledig thuis zijn in hun nieuwe functie? Tijd voor een gewenningsperiode is er in de Formule 1 niet, want meestal staat dat gelijk aan achteruitgang. Een opvolger voor Newey is er bijvoorbeeld nog niet gevonden – al is het serieus de vraag of iemand met zijn kennis en kunde überhaupt bestaat.

Waarschijnlijk worden de huidige werkzaamheden van de begin ‘25 afzwaaiende Wheatley verdeeld over meerdere personen bij Red Bull, waarbij Gianpiero Lambiase wordt genoemd als één van de mensen die onderdelen van zijn takenpakket op zich gaat nemen – naast zijn werk als race-engineer van Verstappen. Lambiase is iemand waarin Verstappen in elk geval buitengewoon veel vertrouwen heeft en de Nederlander is dan ook ongetwijfeld blij dat de Brit niet inging op ongetwijfeld lucratieve aanbiedingen van Ferrari of McLaren.

Een belangrijke overweging voor Verstappen?

De toekomst op de langere termijn van Verstappen bij Red Bull is onzeker, ondanks een doorlopende verbintenis tot eind 2028. Niemand kijkt vreemd op wanneer de drievoudig wereldkampioen na ‘25 alsnog Red Bull verruilt voor een team elders op de grid. Hoe dan ook, het kiezen voor een afscheid van het team waarmee Verstappen zoveel successen heeft beleefd, zal nooit gemakkelijk te maken zijn. Wellicht dat het langer aanblijven van Lambiase uiteindelijk een rol gaat spelen in het besluit over zijn toekomst dat Verstappen elk jaar opnieuw neemt.

Zo bezien was het een meesterzet van Red Bull Racing om er in elk geval alles aan te doen om Lambiase wel binnenboord te houden.