Geen betere plaats om te trainen dan op Tenerife, zo wordt vaak gezegd. Als Lennert Van Eetvelt opduikt in de afgesproken videocall blijkt nog eens waarom. Bij hem valt het avondzonnetje mooi binnen, bij ons is het een pak donkerder. Al een hele tijd brengt onze landgenoot een groot deel van het jaar door op het Canarische eiland, op eigen initiatief. Vroeger huurde hij samen met William Junior Lecerf van Soudal Quick-Step een appartement, nu doet hij dat alleen. “Woon ik hier nu eigenlijk of niet? Ik weet het echt allemaal niet”, lacht Van Eetvelt. “Ik ben al een paar keer gestopt met huren en opnieuw begonnen. Hoelang ik hier nu alweer ben weet ik ook niet precies. Al een tijdje.”

Het typeert Van Eetvelt: als wielrenner hyperprofessioneel, als mens iets verstrooider. “Het was eigenlijk niet de bedoeling om hier weer zo lang te zitten, maar toen ik weer in België begon te trainen, de dagen korter werden en het weer slechter werd, was de goesting om nog veel te trainen dit jaar niet zo groot meer. Ik ben blij dat ik weer naar hier kon komen.”

Gesukkeld met de gezondheid

De afgelopen weken kon Van Eetvelt weer keihard trainen nadat hij op 28 augustus als voorlaatste binnenkwam in de elfde etappe van de Vuelta. Compleet leeg, op meer dan 17 minuten van de winnaar. Opgeven bleek de enige optie. “Tijdens de laatste ritten in de Vuelta had ik last van mijn longen en had ik moeite met ademhalen, achteraf ben ik ook ziek geworden en dan nog een paar keer hervallen. Uiteindelijk heb ik toch een hele tijd met mijn gezondheid gesukkeld. Wat het allemaal was, dat weten we eigenlijk niet. Waarschijnlijk nen hoop virale infecties.”

En dat terwijl Van Eetvelt tijdens de eerste week nog met de allerbesten mee klom. In etappe vier leek onze landgenoot zelfs Primoz Roglic te kloppen in een sprint bergop, maar stak hij net te vroeg zijn armen in de lucht. “Die avond denk je: ‘Oké er komen nog dagen, komt wel in orde.’ Maar toen ik naar huis ging was dat weer effe pijnlijker. Uiteindelijk heb je niet heel veel kansen op een jaar, zeker gezien de tegenslag die ik gehad heb. Als je kansen krijgt, moet je die gewoon grijpen. Dat besef ik nu nog beter voor de toekomst.”

Ook begin dit jaar imponeerde de klimmer van Lotto Dstny met een zege in Mallorca, rit- en eindwinst in de UAE Tour en een elfde plaats in de Strade Bianche. Maar door aanhoudende kniepijn moest hij zich, midden het voorjaar, laten opereren. “We hebben daar lang mee gewacht omdat we hoopten dat het zichzelf ging oplossen, maar uiteindelijk was een operatie toch nodig. Ik had een ontsteking van een vetlichaam in mijn knie. Hoe ik dat heb opgelopen is ook niet heel duidelijk. Het is tot nu toe een heel raar seizoen geweest met veel ups-and-downs. Maar nu voel ik mij weer goed. Ik hoop dit jaar toch nog op een mooie manier te kunnen eindigen en enkele goeie resultaten te rijden.”

Te beginnen zaterdag in Lombardije dus. Bij afwezigheid van Maxim Van Gils, die ziek werd na het WK, is Van Eetvelt de vooruitgeschoven man bij Lotto Dstny. Voor een ereplaats als hoogst haalbare, zeker gezien de aanwezigheid van wereldkampioen Tadej Pogacar? “Als hij meerijdt verloopt de koers anders dan normaal. Al ver van de finish worden alle kaarten op tafel gegooid: op 60 kilometer, 50, 40, whatever, hij beslist. Dan zullen we wel zien wat het geeft.”

Gefrustreerd voor televisie

Heeft het wel nog nut om te reageren op de verschroeiende aanvallen van het Sloveense fenomeen? “Eerlijk gezegd heb ik de laatste tijd vaak gefrustreerd naar televisie gekeken”, reageert Van Eetvelt op die vraag. “Ik weet ook wel hoe hard Pogacar rijdt en hoe moeilijk het is om hem te volgen. Maar ik heb ook het gevoel dat heel veel renners de hoop verloren zijn, dat ze hem laten rijden en gewoon koersen voor een tweede plaats, wat het verschil met hem nog veel groter maakt. Willen we hem verslaan, dan moeten we met het hele peloton samenwerken. Als iedereen start met het idee van ‘We kunnen hem toch niet volgen’, dan weet je al wie er gaat winnen.”

“Meer dan een maand zonder competitie heeft me eigenlijk wel goed gedaan. Lombardije zal een van de wedstrijden zijn dit jaar waar ik het frist aan de start kom. En bij de meeste renners is dat helemaal omgekeerd op het einde van het seizoen. Dat kan wel in mijn voordeel spelen.”

Na de Ronde van Lombardije trekt Van Eetvelt ook nog naar de Ronde van Guangxi, de laatste WorldTour-rittenkoers van het jaar in China. En dan is het tijd voor vakantie. “De laatste jaren heb ik nooit echt het beste offseason gehad. De ene keer had ik klierkoorts, de andere keer werden mijn amandelen eruit gehaald… Ik denk dat ik dit jaar eens een volle maand ga nemen om mij niet te veel met de koers bezig te houden. Gewoon even een reset doen van het lichaam. Het is een jaar geweest zonder veel competitie (29 koersdagen, red.), maar toch is het ook een lang jaar geweest.”

En volgend jaar volgt dan misschien wel zijn debuut in de Tour de France. “Ik had heel graag dit jaar een goed klassement gereden in de Vuelta om dan volgend jaar, weliswaar met andere ambities, naar de Tour te kunnen trekken. Dus nu twijfel ik een beetje: volgend jaar naar de Tour voor ritten of toch naar een andere grote ronde voor een klassement? Ach, ik blijf mij gewoon goed ontwikkelen. Ik denk wel dat ik verder sta dan ik een jaar of twee geleden gehoopt had. Volgend jaar moet ik vooral consistenter zijn en dan komt dat wel in orde.”