Suzanne Schultings leven is te vergelijken met die van een raket. Jaren wordt er gewerkt, gekneed en gefinetuned, totdat er op de dag van lancering het moment is dat de knop wordt ingedrukt en de raket los kan. In 2015 werd er op de knop van Schulting gedrukt en schoot ze omhoog. Bestemming onbekend, maar ze zou op grote hoogte komen.

Haar eerste EK: zilveren medaille. Haar eerste NK: gouden medaille. Haar eerste : gouden medaille. Haar eerste Winterspelen: gouden medaille. Ze werd daarmee de eerste shorttrackster ooit die een gouden olympische medaille won. Het leverde haar meteen een koninklijke onderscheiding op. Tussendoor schaatste ze ook nog een blauwe maandag langebaan, waar ze ook nog brons won op massastarts tijdens NK’s.

Vanaf haar debuut in 2015 op de korte ijsovaaltjes is ze een soort Super Mario. Elke ster die op haar pad komt, pakt Schulting op. Er is geen toernooi geweest waar ze aan meedeed tot en met 2023 waar ze géén medaille won. Tussen het EK van 2020 en de Olympische Winterspelen van Beijing begin 2022 was ze op haar absolute hoogtepunt. Op 23 van de 27 afstanden die ze in die bijna twee jaar reed pakte ze goud. Ze was feitelijk onklopbaar.

Die anderhalf jaar van springen op het hoogste podium, bracht haar de favorietenrol op de Olympische Spelen van 2022 in China. Daar won ze de regenboog (brons, zilver en goud) op de individuele afstanden. Een tweede gouden plak volgde op de aflossing. En toen was ze nog maar halverwege de 20 en lag de wereld aan haar voeten. Zij was de shorttrackkoningin en niemand kwam in haar buurt.